shuhet ENVER PETROVCI, IKONA E ARTIT SHQIPTAR QË LA PAS NJË TRASHËGIMI TË PËRJETSHME
Written by radio wave on September 23, 2025
Enver Petrovci, aktori dhe pedagogu i shquar shqiptar, u nda sot nga jeta, duke lënë pas një trashëgimi të pasur artistike dhe njerëzore. Figura e tij ishte ndër më të respektuarat në skenën teatrore dhe kinematografinë shqiptare, ndërsa kontributi i tij si pedagog ndikoi thellësisht në formimin e brezave të rinj të aktorëve.
Tre vite më parë, në një intervistë në emisionin “Libero”, Petrovci ndau me publikun disa nga mendimet dhe ndjesitë më të thella që e kishin shoqëruar gjatë jetës. Me një sinqeritet të rrallë, ai foli për raportin me artin dhe me Zotin, duke shfaqur reflektime të forta mbi përgjegjësinë që ndjente ndaj dhuratës së talentit që i ishte dhënë.
“Mendoj që pak kam punuar, pak kam bërë, nuk jam modest. Unë jam besimtar. Aty nuk kam dilemë, se e kam parë dritën e Zotit, vërtetë po. Po është tregim tjetër”, kishte thënë ai, duke lënë të kuptohej se lidhja e tij me shpirtëroren ishte një përbërës thelbësor i jetës dhe artit të tij.
Ai shprehu dhembshuri për ata që nuk besojnë, por gjithmonë me respekt: “Më dhimbsen njerëzit që nuk janë besimtarë. Po nuk kam asgjë kundër tyre, natyrisht. Puna e tyre është”. Këto fjalë pasqyronin thellësinë shpirtërore dhe tolerancën e një njeriu të ndriçuar.
Frika që e shoqëronte nuk ishte nga vdekja, por nga ndjenja e përgjegjësisë për talentin që Zoti i kishte dhuruar: “Po kam frikë me shku te Zoti sepse më ka dhënë shumë mundësi e unë nuk kam bërë asgjë. Në krahasim me atë se sa mundësi m’ka dhënë”.
Enver Petrovci foli edhe për tiparet që e bënë një artist të veçantë: zërin, mendjen, talentin për skenë, për komponim, për këndim e instrument, dhe shëndetin që e kishte shoqëruar në rrugën e tij artistike. “E unë vetëm kam qenë shqiptar”, ishte një ndër pohimet më të ndjera, që pasqyronin krenarinë dhe thjeshtësinë e tij.
Trashëgimia që la pas Enver Petrovci do të jetojë gjatë. Jo vetëm në interpretimet e tij të paharrueshme, por edhe në fjalët, mendimet dhe frymëzimin që ofroi për artdashësit dhe artistët e rinj. Ai mbetet një shembull i gjallë i përkushtimit ndaj artit dhe një kujtim i çmuar për të gjithë ata që patën fatin ta njohin dhe ta dëgjojnë.
